مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد اگر بخواهیم به سکونت‌پذیر‌بودن زمین امیدوار باشیم، از حالا باید کربن را از اتمسفر خارج کنیم.

به‌تازگی پژوهشی جدید منتشر شده است که در آن اثر سناریوهای مختلف کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای روی اقلیم زمین در فاصله‌ی سال‌های ۱۸۵۰ تا ۲۵۰۰ مدل‌سازی شده است. این یافته‌ی پژوهش جدیدی است که به‌تازگی در مجله‌ی Scientific Reports منتشر شده است. براساس این مدل‌سازی، حتی اگر امسال انتشار گازهای گلخانه‌ای به صفر برسد، دمای زمین در سال ۲۵۰۰، ۳ درجه‌ی سانتی‌گراد بیشتر از دمای سال ۱۸۵۰ خواهد بود. دلیل این مسئله آن است که تغییرات اقلیمی چرخه‌ای معیوب و خودنگه‌دار است: وقتی لایه‌ منجمد خاک ذوب می‌شود، گازهای گلخانه‌ای بیشتری مانند متان و کربن‌دی‌اکسید را آزاد می‌کند که موجب تداوم گرمایش در طول زمان می‌شوند. راندرز گفت برای متوقف‌کردن این چرخه باید کربن‌دی‌اکسید را از اتمسفر بیرون بکشیم. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره خارج کردن کربن از اتمسفر می‌خوانید.

رآکتورهای زیستی پر از جلبک‌های سبز که کربن‌دی‌اکسید را مصرف می‌کند، یکی از راه‌های خارج کردن کربن از اتمسفر هستند.

خارج کردن کربن از اتمسفر

توافق‌نامه‌ اقلیمی پاریس به‌‌منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ایجاد شد که در آن، کشورهای مختلف متعهد شدند که با کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، از افزایش دمای زمین تا بیش از ۲ درجه‌ی سانتی‌گراد تا سال ۲۱۰۰ جلوگیری کنند. بااین‌حال، حتی اگر تمامی انتشارات تا سال ۲۱۰۰ متوقف شود، طبق مدل راندرز، سطح آب دریا در سال ۲۵۰۰ حدود سه متر بیشتر از سطح آب دریا در سال ۱۸۵۰ خواهد بود.

درحال‌حاضر، دمای زمین در مسیر عبور از اهداف توافق‌نامه‌ پاریس قرار دارد. سال گذشته، گرم‌ترین سال ثبت‌شده ازنظر دمای سطح و گرم‌ترین سال اقیانوس‌ها بود. ذوب یخ‌های قطبی سطح آب دریا را تا سال ۲۱۰۰ حدود ۹۰ سانتی‌متر افزایش خواهد داد و آوارگی صدها میلیون نفر را به‌دنبال خواهد داشت.

مطالعه‌ جدید نشان داد برای جلوگیری از گرمایش بیشتر پس توقف انتشارات، حداقل ۳۳ گیگاتن (۳۶/۵ میلیارد تن) کربن‌دی‌اکسید باید هرساله از اتمسفر خارج شود که تقریبا معادل کل مقدار کربن‌دی‌اکسیدی است که صنعت سوخت‌های فسیلی در سال ۲۰۱۸ وارد اتمسفر کرد (۳۶ گیگاتن).

نیروگاه‌هایی در آمریکا و کانادا و سوئیس استفاده از فناوری‌های CCS را برای کاهش انتشارات خود آغاز کرده‌اند. براساس مرکز راه‌حل‌های انرژی و اقلیمی، درمجموع ۲۱ پروژه‌ی بزرگ تجاری گرفتن کربن در سراسر جهان در حال فعالیت و ۲۲ پروژه نیز درحال‌توسعه است. این پروژه‌ها معمولا کربن را در اعماق زمین در میدان‌های نفتی و گازی تخلیه‌شده یا در مخازن رآکتور زیستی پر از جلبک مصرف‌کننده‌ کربن‌دی‌اکسید را ذخیره می‌کنند.

جوانب مثبت و منفی مهندسی زمین

خارج کردن کربن از اتمسفر به‌عنوان شکل ایمن و کارآمد مهندسی زمین در حال پذیرفته‌شدن است. دانشمندان و سیاست‌گذاران این رویکرد و دیگر مداخلات اقلیمی را به‌طور یکسان تبلیغ می‌کنند. بااین‌حال، بیشتر پیشنهادهای دست‌کاری اقلیمی بسیار خطرناک‌تر از CCS هستند. برای مثال، مهندسی زمین خورشیدی را در نظر بگیرید که شامل تزریق آئروسل‌ها به هوا برای بازتاباندن نور خورشید به فضا می‌شود. بیشتر مدل‌ها پیش‌بینی می‌کنند که اثرهای مهندسی زمین خورشیدی در یک منطقه باقی نخواهد ماند. اگر کشوری تصمیم بگیرد که به‌طورمستقل به چنین اقداماتی دست بزند، احتمالا اثرهای متفاوت و پیش‌بینی‌نشدنی در نقاط دیگر جهان دیده خواهد شد.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «عامل انقراض انسان اولیه احتمالا تغییرات اقلیمی بوده است» را بخوانید.